Zomer 2020 – Influencer is een woord dat ik eigenlijk het liefst vermijd. De terminologie blaast je social media-functie nogal op. En zorgt er voor dat het belang van andere communicatierollen en politiek lobbywerk worden vergeten. Feit is dat ik al drie jaar online freelance werkzaam ben voor Nederlandse en Belgische vissers.
Ik informeer het publiek over actueelĀ visserijbeleid, help gangbare misverstanden bijsturen en pareer ongefundeerde kritiek van milieuclubs. Dat doe ik op Facebook, Twitter en Instagram, voor in totaal ca. 22.000 volgers, inclusief journalisten, politici en anderen die hun stempel drukken op het Nederlandse en Europese visserijbeleid.
1.3 miljoen
Dat aantal van 22K reikt natuurlijk verder. De hoogste score bereikte ik met een bericht over de Europese aanlandplicht, een idiote beleidsmaatregel die verplicht alle ondermaatse en ongewenste bijvangst in de kottervisserij dood aan land te brengen. Terwijl een flink deel blijft leven als vis direct terug in zee wordt gezet. Ordinaire voedselverspilling, voor mens en dier. De post bereikte liefst 1.3 miljoen Facebookgebruikers, maakte duizenden geschreven reacties los en zorgde voor de nodige ‘free publicity’ in dagbladen en hun digitale kanalen.
Hoge scores
Posts die tot zo’n honderdduizend gebruikers bereiken, waren niet zeldzaam, maar zien we nu wat minder vaak. Want voor robuust Facebookbereik moeten gebruikers tegenwoordig betalen. Populaire berichten op Twitter worden geregeld gedeeld door honderden gebruikers en gelezen door vijfduizend, tot soms wel twintigduizend mensen of meer.
Nieuws en entertainment
Hoe ik dat doe? Vanuit een journalistieke insteek goed aanvoelen/inschatten welk potentieel bereik nieuws, filmpjes, foto’s, blogs en vlogs, o.a. door vissers aangeleverd, zoal kunnen hebben. Berichten scherp ik aan of worden herschreven en altijd voorzien van een stevige titel en een prikkelend intro (clickbait). Dat kan een nieuwsintro zijn, of puur entertainment. Tussen die twee uitersten zoek ik een balans. Ook verzorg ik zelf nieuwe content. Middels interviews, achtergrondverhalen en fotoreportages, waarbij ik kan leunen op 25 jaar ervaring in de tijdschriftjournalistiek.
Geen uurtje-factuurtje
En eerlijk is eerlijk: dit is geen klus van uurtje-factuurtje. Ik geloof niet in een communicatiebureau-agenda die voorschrijft dat je voor het afgesproken bedrag maximaal twee of drie keer per week wat gemakkelijke content levert. Dat verdienen de mannen en vrouwen in deze bedrijfstak ook niet. Vissers werken 24/5 en knokken zich een ongeluk. Dan zou ik achteroverleunend mijn centen opeisen?
Zichtbaarheid
Naast zichtbaarheid in main stream media (rtv en kranten) is aanwezigheid op social media belangrijk geworden voor de visserij. Want vissers voeren dagelijks een overlevingsstrijd als gevolg van grote sociale, maatschappelijke en economische ontwikkelingen. Die volgen elkaar in razend tempo op en verdienen het om direct gehoord te worden.
Clubgevoel
Wat de socials voor de visserij in drie jaar in ieder geval bereikten, is een grotere binding met en betrokkenheid van het publiek. Dat is onder meer terug te zien in de dagelijkse levendige respons op visserijberichten. Naast warme instemming en likes wordt er ook flink gediscussieerd over actuele thema’s zoals de pulsvisserij of de milieugevolgen van een met windmolens volgebouwde Noordzee.
Tenslotte zorgde communicatie via Facebook, Instagram en Twitter voor een “sterk merk”, zoals een visserijvoorman verwoordde – en voor een clubgevoel onder vissers op zee en hun families in kustgemeenschappen. Zo beschouwd, kun je best spreken van enige positieve invloed š
Bekijk mijn werk o.a. hier:
https://www.facebook.com/EMKvissers/
https://www.facebook.com/DePalingvissers/?modal=admin_todo_tour
Comments are closed.